Przygotowania do kolejnego koncertu

AHS, moj kolega z Cakrawala Band, wpadl po koncercie na IMABAC (http://ps-usa-pl.blogspot.com/2010/09/imabac-czyli-zjazd-indonezyjczykow.html) na genialny pomysl. Wraz z paroma innymi znajomymi postanowili sciagnac do Stanow na serie koncertow legendarnego indonezyjskiego wokaliste, wraz z corka, ktora jest tam gwiazda rocka, ale czasem spiewa tez z ojcem duety. Plan byl taki, ze w Stanach bedzie im akompaniowal wlasnie Cakrawala Band, a przed kazdym wystepem, jako support, zaspiewaja lokalni, indonezyjscy wokalisci.
W tym ja :) .
Gdy AHS powiedzial mi o tym, oczywiscie przyklasnelam propozycji, chociaz nie bardzo wierzylam w jej realizacje (przyznajcie szczerze, ze na takie przedsiewziecie potrzeba czasu i pieniedzy). Jakiez bylo moje zdziwienie, gdy 4 tygodnie temu AHS zakomunikowal, ze w sobote wieczorem mamy probe, bo Jack Marpaung z corka Dewi daja pierwszy koncert juz 31 pazdziernika!
Przyznam szczerze, ze jestem pelna podziwu dla ich determinacji oraz sposobu w jaki udalo im sie wszystko zorganizowac. Czesto swietne pomysly koncza sie jedynie na gadaniu i gdybaniu, ale okazalo sie, ze lokalna spolecznosc potrafi naprawde duzo zdzialac.
Pierwsza proba odbyla sie 9 pazdziernika. Prosilam AHS, zeby wyslal mi wczesniej linki do piosenek, ktorych mam sie nauczyc, ale nie dal rady. Na probie podal mi tytuly, ktore zaraz znalazlam w iPhonie. W ciagu jakichs 30 minut wstepnie sie przygotowalam, i po chwili cwiczylam juz z zespolem, ktory nie mogl wyjsc z podziwu, jak udalo mi sie w tak krotkim czasie nauczyc nowych piosenek
Kolejna probe mielismy 2 tygodnie pozniej, a trzecia, ostatnia, w czwartek wieczorem, 2 dni przed wystepem.
Po pracy pojechalam, jak zwykle do domu AHS, ale zastalam dom zamkniety na cztery spusty i ciemne okna. Myslalam, ze moze mi sie cos pomylilo, ze moze jestem za pozno (albo moze za wczesnie? U Indonezyjczykow wszystko zawsze odbywa sie z wielkim poslizgiem). Po pol godzinie udalo mi sie wreszcie dodzwonic do AS, ktory ze zdziwieniem powiedzial:
"To ja ci nie powiedzialem, ze proba jest u WS? Tutaj masz adres..."
Do wiecznych spoznien jakos sie przyzwyczailam, ale nie znosze byc niedoinformowana nie z mojej winy! Na szczescie dom WS znajdowal sie jedynie 5 przecznic dalej.
A w nim- cala masa ludzi! Zespol, rodziny, przyjaciele, i masa jedzenia na stole.

Indonezyjczycy sa niezwykle goscinni. Na kazda impreze mozna spokojnie zabrac znajomych, jedzenia na pewno starczy, i jeszcze ci dadza na wynos.

Po lekkiej przekasce zaczelismy probe.
Jak ja uwielbiam spiewac. Uczucie, jakie mnie ogarnia, gdy stoje na scenie, jest nie do opisania. Gdyby tylko nadarzyla sie dobra, intratna okazja, rzucilabym wszystko w diably i pracowala nad kariera muzyczna.
Przecwiczylismy moje dwie indonezyjskie piosenki, a potem przeszlismy do tej w Batak... nagle pokoj wypelnil sie rozentuzjazmowanymi ludzmi, ktorzy, zadziwieni, przyszli zobaczyc biala dziewczyne spiewajaca w ich narzeczu.
Gdzies tam obok stal starszy pan.
Gdy skonczylam probe, kolezanka powiedziala mi, ze przysluchiwal mi sie ten wlasnie legendarny, indonezyjski wokalista, ktory, wraz z corka, bedzie mieszkal w domu AS podczas swojego czterotygodniowego pobytu!!!
WOW!!!
Niestety nie zdazylam sie przedstawic. Bylo juz pozno, Jack i Dewi rozpoczeli probe zaraz po mnie, i byloby nietaktem im przeszkadzac. Postanowilam, ze zlapie ich po sobotnim koncercie...